Γερμανική γνωμοδότηση μας κατηγορεί πως παραβιάσαμε το διεθνές δίκαιο στα ελληνικά-ευρωπαϊκά σύνορα στον Έβρο

                          Ξεκάθαρη στάση κατά της Ελλάδας από τους Γερμανούς. 
 Ξεκάθαρη στάση κατά της Ελλάδας λαμβάνει ξανά το Βερολίνο, υποστηρίζοντας εμμέσως της προσπάθειες εισβολής της Τουρκίας στον Έβρο μέσω των εργαλειοποιημένων παράτυπων μεταναστών που κατεύθυνε επί ένα μήνα στα σύνορα, με αποτέλεσμα σφοδρές συγκρούσεις των ελληνικών δυνάμεων ασφαλείας που επιχειρούσαν να κρατήσουν ασφαλή τα σύνορα, και των τουρκικών στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων που ενισχύονταν από το “αντάρτικο” των μεταναστών.

  Ενώ όλη η Ευρώπη μας έδινε συγχαρητήρια για την επιτυχία της χώρας μας να προστατεύσει τα ελληνικά-ευρωπαϊκά σύνορα στον Έβρο, από τους μετανάστες οι οποίοι με την βοήθεια των Τουρκικών αρχών επιχείρησαν να εισβάλουν στο έδαφός μας, γερμανική γνωμοδότηση μας κατηγορεί πως παραβιάσαμε το διεθνές δίκαιο και Συνθήκες  για την προστασία  των προσφύγων και μεταναστών.

Σύμφωνα με την επιστημονική υπηρεσία της βουλής για push-backs, η συμπεριφορά των ελληνικών αρχών στον Έβρο, στα σύνορα με την Τουρκία, δύσκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί συμβατή με το διεθνές δίκαιο.

Στη γνωμοδότησή τους οι Γερμανοί «ειδικοί» αναγνωρίζουν πως κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να προστατεύει τα σύνορα του, αλλά πάντα θα πρέπει να τηρείται η αρχή της αναλογικότητας.

 «Η χρήση εκτοξευτήρων νερού, ανεμιστήρων και δακρυγόνων, ακόμη και εναντίον αόπλων γυναικών και παιδιών, αντιβαίνει σε αυτή την αρχή», υποστηρίζουν οι Γερμανοί, που κατηγορούν τη χώρα μας πως έκλεισε τα σύνορα για όλους, χωρίς να εξετάσει αν κάποιος από τους πρόσφυγες δικαιούται άσυλο.

Στην έκθεση τους μάλιστα κάνουν αναφορά σε ανάλογη στάση της Ισπανίας πριν από μερικά χρόνια, όταν οι ισπανικές αρχές έκαναν χρήση βίας προκειμένου να αποτρέψουν αναζητούντες άσυλο να εισέλθουν στον ισπανικό θύλακα Μελίγια στο Μαρόκο.

Ωστόσο, τότε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου είχε αποφανθεί πως η αντίδραση των Ισπανών ήταν νόμιμη, καθώς όσοι που επιχείρησαν τότε να εισέλθουν παράνομα σε ισπανικό έδαφος θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιήσει νόμιμους και όντως υπάρχοντες τρόπους πρόσβασης.

Επίσης, οι Ευρωπαίοι δικαστές είχαν αναγνωρίσει τότε πως οι ισπανικές αρχές είχαν διαπιστώσει πως οι μετανάστες που ήθελαν να εισέλθουν μέσω Μελίγια δεν ήταν πρόσφυγες και συνεπώς δεν είχαν το δικαίωμα για άσυλο.

Όπως έγινε και στον Έβρο, όπου διαπιστώθηκε πως ο μεγάλος όγκος όσων επιχειρούσαν να εισβάλουν δεν ήταν πρόσφυγες, αλλά μετανάστες κυρίως από το Αφγανιστάν.