Τα σύνορα της χώρας και της Ευρώπης κινδυνεύουν στον Έβρο. Δεν χρειάζεται να κινδυνεύσει και η δημοκρατία μας.

Το αυγό του φιδιού Στην Ελλάδα των άκρων, μέχρι που φτάνουν τα όρια του πατριωτισμού, της άδολης αγάπης προς τον τόπο μας, τη χώρα μας, την ιστορία της, τον πολιτισμό της; Παρακολουθώ κι εγώ με αγωνία τα γεγονότα στον Έβρο.
Στα εγχώρια αλλά και διεθνή μέσα.
Αλλά διαπιστώνω μετά λύπης μου ότι είναι πολλοί αυτοί που έχουν ξεφύγει. Είναι πολλοί αυτοί που έχουν χάσει το μέτρο.
Έχουν χάσει την σοβαρότητα με την οποία θα πρέπει να προσεγγίζουν την αλήθεια αλλά και την πραγματικότητα.
Ο Έβρος δεν χρειάζεται ούτε τις εθνικιστικές κορώνες των …καιροσκόπων, ούτε τις φασιστικές εξάρσεις των ηλιθίων που βρήκαν «πεδίο δόξης λαμπρό». 
Δεν χρειάζεται ούτε τους αφορισμούς της άλλης άποψης, ούτε τη σωρευμένη βλακεία της «αυτόβουλης» δράσης ιδιωτών που προσβάλλουν βάναυσα, πρώτα απ όλα, τις στρατιωτικές και αστυνομικές Αρχές που έχουν την ευθύνη της αναχαίτισης του κύματος μεταναστών που εργαλειοποιείται και ωθείται από την γειτονική χώρα στα σύνορά μας. 
Έχουμε χάσει το μέτρο και χρειάζεται να το ξαναβρούμε. Να ξαναβρούμε την ενότητα που πρέπει, μακριά από πολιτικαντισμούς και (χαζο)πανηγυρισμούς που στρέφονται στην «εσωτερική πολιτική κατανάλωση». Έτσι αντιμετωπίζονται οι προκλήσεις της γειτονικής χώρας.
Με ενότητα και ψυχραιμία. Υπεύθυνα.
Απομονώνοντας τις ακροδεξιές παραφωνίες, παραμερίζοντας τις αδέξιες διαφωνίες.
 Τα σύνορα της χώρας και της Ευρώπης κινδυνεύουν στον Έβρο. Δεν χρειάζεται να κινδυνεύσει και η δημοκρατία μας.
 Με τη βλακεία εκκολάπτεται ανέλεγκτα ένας νέος επικίνδυνος εχθρός.
Και θα φταίμε εμείς που με τα πληκτρολόγιά μας θα έχουμε σπάσει το κέλυφος από το αυγό του φιδιού…

Christos Hatzipemou